Nabeschouwingen

Milaan naderend, komt er stilaan weer een eind aan het Italiaans gedeelte van mijn reis. Vijf welgevulde dagen in geweldig gezelschap die mij weer van het besef doordrongen hebben dat ik Rome nog veel vaker moet – en zal – bezoeken!
Toch enkele zaken die mij (weer) zijn opgevallen de afgelopen dagen:
• Het metronetwerk laat echt te wensen over, voor een stad van die omvang. Ik weet wel waarom de uitbreiding zo traag vordert, maar nooit eerder zat ik in een accommodatie zo ver buiten het centrum zonder eigen vervoer, en dan word je dat bijzonder gewaar.
• Met zakkenrollers scheen het mee te vallen deze keer: geen enkele in actie gezien, niemand van de reisgezellen werd bestolen voor zover ik weet, zelfs geen ‘plots’ openstaande rugzakken.
• Hoffelijkheid bij het opstappen van de metro zit duidelijk niet in de Romeinse cultuur. Zelf oude vrouwtjes en nonnen liepen mij bijna omver bij hun pogingen om binnen te geraken vooraleer ik buiten was!
• Stopstrepen zijn facultatief. Terwijl ik me in Brussel al erger als automobilisten op het fietsvoorsorteervak gaan staan, staan ze in Rome regelmatig op het zebrapad, en scooters zelfs al half op het kruispunt!
• Sommige Italiaanse bieren zijn best oké. Je moet wel even zoeken, en je betaalt er behoorlijk voor…
• Tegen de volgende keer zou ik beter mijn Italiaanse zinnetjes opfrissen, of eens echt Italiaans leren. Zelfs in een toeristische stad als Rome kom je namelijk met Engels en Frans niet ver, zeker als je buiten de gebaande paden gaat.
• Je kunt er op even welk moment van de dag, zowel binnen als buiten, een zonnebril dragen: niemand zal er vreemd van opkijken.
• 18 graden voelt er al als een zomerse dag!